Μαθηση

Επίπεδα πραγματικότητας 

 

Ένα κοτοπουλάκι είναι στο αυγό του. Όλος του ο κόσμος είναι το αυγό. Αυτή είναι η πραγματικότητα του. Το επόμενο στάδιο είναι το δωμάτιο στο οποίο εκκολάφθηκε. Μετά το κλουβί που είναι τα υπόλοιπα κοτόπουλα και ακολούθως η αυλή. Κάποια κοτόπουλα ακούνε μύθους απο άλλα πουλιά που κάθονται στα κάγκελα της αυλής, ότι υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα που δεν γνωρίζουν ακόμα. 

 

Αντιλαμβανόμαστε ένα επίπεδο πραγματικότητας την παρούσα στιγμή. Το κοτόπουλο έλεγε κάποτε ότι το αυγό είναι όλος του ο κόσμος, αφού δεν ήξερε κάτι άλλο. Δείτε και την οπτική γωνία του κοτοπούλου που είναι μέσα στο αυγό. Δεν μπορεί να ξέρει κάτι άλλο. 

 

Μαθαίνουμε στην ιστορία ότι σκότωσαν τον Γαλιλαίο επειδή έλεγε ότι η γη γυρίζει. Αν είναι αλήθεια ή ψέμα αυτό δεν είναι της στιγμής. Ας συγκεντρωθούμε στο μάθημα, δηλαδή στα επίπεδα πραγματικότητας για να καταλάβουμε το πόσο σημαντικά είναι. 

 

Ο Γαλιλαίος μέσα απο παρατηρήσεις που έκανε, με τους διαφορους υπολογισμούς κτλ. Ανακάλυψε ότι η γη γυρίζει. Το 1800 εαν έλεγες σε έναν καθημερινό άνθρωπο ότι οι άνθρωποι στο μέλλον θα μπαίνουν σε σιδερένια κουτιά και σε διάστημα λίγων ωρών θα έφταναν σε άλλη χώρα, θα σε έλεγαν τρελό. Αν έλεγες σε καθημερινό άνθρωπο το 1850 ότι οι άνθρωποι στο μέλλον θα περπατούσαν για διασκέδαση ή για χόμπυ θα γινόσουν περίγελος και θα σε έλεγαν τρελό. Αν έλεγες ότι θα υπάρχει ένα πράγμα που θα ονομάζεται τηλέφωνο και θα μπορείς να επικοινωνήσεις με ανθρώπους στην άλλη άκρη της γης μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα δεν θα γελούσαν μαζί σου; Η ιατρική και επιστήμη του σήμερα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ιατρική και επιστήμη του 1800. 

 

Εμείς βρισκόμαστε σε ένα επίπεδο πραγματικότητας όπου ζούμε καθημερινά αυτά τα φαινόμενα που για αυτούς φαίνονται τρελά. Ζούμε την τρέλα τους. Φανταστείτε τώρα να έρθει κάποιος απο το μέλλον και να μας πει ότι μπορείς να γίνεις ελέφαντας αν το επιλέξεις. Θα τον λέγαμε τρελό αφού τέτοιο πράγμα δεν γίνονται. Πάντα αυτοί που βρίσκονται σε προηγούμενα επίπεδα πραγματικότητας αντιδρουν με παρόμοιο τρόπο και αποκαλούν τρελούς αυτούς που βρίσκονται σε επόμενα επίπεδα πραγματικότητας. Συνεχίζοντας το παραδειγμα, μας εξηγεί λοιπόν ο χρονο ταξιδιώτης απο το μέλλον ότι οι άνθρωποι έμαθαν να αλλάζουν το DNA διαφόρων πραγμάτων. Το DNA καθορίζει το πως θα είναι κάτι. Το ύψος, το πλάτος, την σκληρότητα και οργκότητα του κόκκαλου, πόσα χέρια και πόδια θα έχει, το πρόσωπο και άλλα. Άρα στην πραγματικότητα που ζεί ο άνθρωπος που ήρθε απο το μέλλον, αυτά είναι καθημερινό φαινόμενα για αυτόν. Οι επιστήμονες της εποχής του έλυσαν και αυτόν τον γρίφο. 

 

Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα να υποθούν σχετικά με τα επίπεδα πραγματικότητας. Εμείς θα συγκεντρωθούμε στο γεγονός ότι πιθανόν κάποιος που συναντάμε και μας αποκαλύπτει ένα επίπεδο πραγματικότητας που ζεί, να το δούμε απο τρίτη οπτική γωνία. Το φίλτρο μας να είναι πιο αποδεκτικό. 

 

Να έχουμε

1. Αποδοχή 
2. Έλεγχο της πληροφορίας
3. Αν δεν μπορούμε να επαληθεύσουμε την πληροφορία αυτή τότε την αφήνουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι ίσως να είναι αλήθεια αντι “Δεν ισχύει”. 

 

Τελευταίο παράδειγμα

 

Επίπεδο Πραγματικότητας 1 

Επίπεδο Πραγματικότητας 2 

Επίπεδο Πραγματικότητας 3 

Επίπεδο Πραγματικότητας 4 

Επίπεδο Πραγματικότητας 5 

 

Υπάρχουν πολλά επίπεδα πραγματικότητας, και πολλές κατηγορίες οι οποίες έχουν η κάθε μια τα δικά τους επίπεδα πραγματικότητας. Για χάρη απλότητας θα μείνουμε σε αυτά τα πέντε. 

 

Συνήθως είμαστε στο επίπεδο τρία. Έχουμε επίπεδα πραγματικότητας που περάσαμε, αλλά και επίπεδα πραγματικότητας που δεν έχουμε δει ακόμα. Αντι να δούμε το επίπεδο τέσσερα που είναι το επόμενο επίπεδο, να δούμε το επίπεδο πέντε κατευθείαν. Αν γίνει αυτό και δεν έχουμε αποδοχή ότι ίσως να ισχύει, ακόμα και αν μας δείξουν χειροπιαστές αποδείξεις, τότε ίσως μας προκαλέσει τρέλα. 

 

Για αυτό είναι σημαντικό να έχουμε αποδοχή και να μην είμαστε απόλυτοι. Να μην έχουμε δηλαδή υπερβολικές προσκολλήσεις σε πράγματα και ιδέες όπως είδαμε και στα παραδείγματα προηγουμένως. 

 

Πρέπει να είμαστε κατανοητικοί όταν μιλάμε με αυτούς που είναι σε κατώτερο επίπεδο πραγματικότητας. Ειδικά αν είμαστε στο επίπεδο πραγματικότητας τρία και αυτοί είναι στο ένα. 

Τελειωνουμε το μάθημα με την παρακάτω φράση.

 

Στην πραγματικότητα “ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ”. Άρα γιατί να προσκολλούμαστε στην ιδέα ότι “Ξέρουμε;” 

 

Φανταστείτε το βασικό αυτό μάθημα που μόλις ολοκληρώσατε να το εξασκούσαν όλοι οι άνθρωποι. Ίσως να ζούσαμε σε ένα καλύτερο κόσμο. Τι λέτε;

Επομενο